“De juf vertelde tijdens het laatste oudergesprek dat ze denkt dat mijn hoogbegaafde kind ook weleens ADHD kan hebben, Saskia wat denk jij?”
Deze vraag kreeg ik laatst van een ouder. Hoogbegaafdheid en ADHD komen zeker samen voor. Maar heeft jouw hoogbegaafde kind wel echt ADHD? In deze blog vertel ik je hier meer over.
Waarom hoogbegaafde kinderen soms de misdiagnose ADHD krijgen
Naast dat het goed is om te weten dat ik geen diagnoses kan stellen, denk ik dat er zeker vaak misdiagnoses gesteld worden bij kinderen die hoogbegaafd zijn. Als een (hoogbegaafd) kind onvoldoende of niet op een passende manier uitdaging krijgt, kan je kind zich bijvoorbeeld als volgt gedragen:
- druk
- afwachtend/passief
- brutaal zijn
- onrustig
- impulsief
- ongeconcentreerd
- slordig werken
- veel praten
- moeite hebben om te ontspannen
- niet stil kunnen zitten
- dingen niet afmaken
Dit gedrag lijkt dus erg op ADHD, waardoor er een verkeerde diagnose gemaakt kan worden.
Wat heeft jouw hoogbegaafde kind nodig?
Ga in overleg met school en bekijk samen of met een hoogbegaafdheidsspecialist wat je kind nodig heeft qua verrijking. Dit betekent niet per definitie dat een kind heel veel uitdaging moet hebben, maar wel dat dit passend moet zijn.
Evalueer dan met elkaar wat deze aanpassing doet met het gedrag van je kind. Mocht dit nog steeds aanwezig zijn, wees dan nog steeds voorzichtig met een eventueel onderzoek.
Ga naar een hoogbegaafdheidsspecialist
Omdat hoogbegaafdheid een speciaal talent is, geef ik ouders dan ook altijd het advies, mocht je een onderzoek willen, om dan wel naar een hoogbegaafdheidsspecialist te gaan.
Deze orthopedagoog of psycholoog met specialisatie kan dan bekijken of je kind echt ADHD heeft. Hij/zij heeft meer kennis op het gebied van hoogbegaafdheid en kijkt naar meer factoren. Waardoor er minder kans is op een misdiagnose.
Twijfel je of je hoogbegaafde kind ADHD heeft? Stuur mij dan een berichtje. Ik denk graag met je mee.
